- йырымлалташ
- йырымлалташ-емоднокр. 1 и 2 л. не употр. стонать; издавать тягучие, протяжные, жалобные звуки
«Мо адак кӱлеш гын?» – ӱдырамаш йырымлалтыш да омсам почо. [/i]В. Иванов.[/i] «Что же ещё надо?» – жалобно простонала женщина и открыла дверь.
«Эргым, ужатышыжат иктат укела», – йырымлалтыш аваже. [/i]«Ончыко»[/i] «Сынок, даже некому тебя провожать», – затянула его мать.
Марийско-русский словарь . 2015.